Garðar Páll Vignisson ritar pistil á fótbolti.net þar sem hann fjallar m.a. um vinnubrögð Breiðabliks í kvennaboltanum.

“Hvað segir þú þá lesandi góður um það að Breiðablik hringi í efnilega stúlku í okkar félagi sem er EINUNGIS 14 ÁRA og biðli til hennar að flytja sig yfir til þeirra ? Siðlaust kemur upp í minn huga og sjálfsagt ekki fyrsta sagan af þessari tegund. Hver er hugsunin að baki svona óskum. Stórt félag sem hefur á að skipa nokkra tugi af stúlkum í öllum aldursflokkum. En er samt að herja á okkar efnilegasta leikmann sem er einungis 14 ára. 

Formlegt erindi barst eftir að haft var samband við stúlkuna og fyrir mína parta segi ég …. þið eruð ykkur til skammar Breiðablik. Það hlýtur að vera lágmark að börnin fái að ljúka grunnskólanum. 

Og hvað eigum við „litlu“ liðin úti á landi að gera þegar „stóru“ liðin með allan mannfjöldann ætla að éta alla fiskana í tjörninni sama hversu gamlir þeir eru ?? Sennilega borgar sig ekki fyrir litlu liðin að senda börnin á landsliðsúrtök. Staðreyndin er að fljótlega eftir fyrstu sýningu í þeim glugga fara liðin sem næla sér í leikmenn frá liðunum út á landi á stúfana. 

Hvenær ætlar knattspyrnuhreyfingin að bregðast við, hvað með uppeldisbætur? Hvernig stendur á því að við getum ekki samið við okkar ungu leikmenn þannig að einhverjar girðingar séu. Kannski er þetta bara spurning um smá siðferði? “